In februari 2020 tikt de goudkoers een nieuw all time high aan in euro. € 1457 per troy ounce (31,10 gram). Dat is op deze interactieve grafiek te merken. De angst en onzekerheid over het Coronavirus of Covid19, dat uitbrak in China in december 2019, is zeker een aanleiding. Wat zal de economische impact zijn op een reeds fragiele wereldeconomie? Op korte en op middellange termijn. Met het virus nog lang niet onder controle, en zelfs de uitbreiding naar zo'n 26 andere landen? Goud gedijt goed in zo'n klimaat. Net als cryptomunten trouwens en bitcoin casinos. Edelmetalen en cryptocurrencies, je mag ze ook de de anti-systeem belegging noemen. De term komt van de Belgische edelmetaal specialist en investeerder Maarten Verheyen. Omdat ze geen correlatie kennen met aandelen, obligaties of vastgoedinvesteringen. Goud beweegt op zijn eigen merites.
In Amerikaanse dollar ligt dat iets anders. Genoemde grafiek kun je aanpassen naar dollar, euro of eender welke fiatmunt. Dan zie je dat in september 2011 de goudkoers aan $1889 stond. Dat was het all time high in dollar. De historische grafiek gaat terug tot het jaar 1973. Checken we de koers van goud in Amerikaanse dollar eind februari 2020, dan doet die $1682.
Dit is de grafiek van de afgelopen tien jaar:
(via Goldprice.org)Wat er uit ziet als een nieuwe stierenmarkt in goud is gestart in 2016. Aan een koers van iets meer dan 1000 dollar. Het is des te opmerkelijk, die aanzienlijke stijging tot 2020, omdat ze plaatsvond in een periode van een sterker wordende dollar, ´n een zwakker wordende. Vergeleken met de euro. Want traditioneel was goud toch altijd de anti dollar? Met het adagium: 'Zo de dollar gaat, zo vergaat het goud, maar dan in de tegengestelde richting.' Als de stijging daarmee dan niets te maken meer zou hebben, dan is het vast inflatie, of vrees voor inflatie. Die vrees moet je breder zien. Letterlijk inflatie vinden we niet in officiële cijfers van overheden terug. Noch in de VS, noch in Europa of waar dan ook van landen of werelddelen die in deze belangrijk zijn. Maar inflatie betekent in se koopkrachtverlies. En dat is wel waar beleggers schrik voor hebben. En terecht ook!
Het heeft dus niet zozeer te maken met de richting die de dollar uitgaat, als wel met de waarde. Wat je nog met fiatmunten als dollars, euro's, ponden, noem maar op, kunt kopen. Dan kijken we toch in de eerste plaats naar het land van herkomst van die munt: de Verenigde Staten. Nagenoeg geen enkele president, zij het een Democraat, zij het een Republikein, slaagde er ooit in om de tering naar de nering te zetten. Een budget voor te leggen aan de volksvertegenwoordiging dat in balans is. Een administratie kàn schulden maken, en zeker sinds elke band tussen goud en de dollar verbroken is (in 1971 door president Nixon.) Dus dan doét zij dat ook. Makkelijk zat wanneer je de drukpers in beheer hebt. Dollars uit het niets toveren à volonté, en daar toch niet voor afgestraft worden. Dat kun je jezelf alleen maar veroorloven zolang jouw munt de status van wereldreservemunt heeft. Er is pro forma wel het zelf opgelegde schuldenplafond, de zogenaamde debt ceiling, maar dat wordt keer op keer zonder veel morren verhoogd. 't Is een lachertje au fond. Wat kan het Congres anders doen? Met effectief de Amerikaanse overheid stilleggen is al vaker gedreigd, en het is ook enkele malen gebeurd. Zonder enig resultaat. Het land is schuldverslaafd en dat geldt trouwens voor overheid, bedrijven en de doorsnee Amerikaanse burger.
The World's Top Reserve Currencies in 2019
Niet zo in andere landen uit het verleden en heden, zoals in Zaïre (het huidige Congo) onder wijlen president Mobutu. Of het Zimbabwe van nu. Met papiergeld waarvan er zoveel in omloop gebracht is, dat het letterlijk dat wordt: papier... De inkt niet waard waarmee er getallen op zijn gedrukt. Dat is inflatie, hyperinflatie zelfs. Zoals we die anno 2020 ook kennen in enkele Zuid-Amerikaanse landen. Dat is ook waar (een klein deel van de) beleggers voor vrezen. Koopkrachtverlies van fiatmunten. Alle grote munten trouwens. 'Fiduciair geld is geld dat zijn waarde niet ontleent aan de materie waaruit het gemaakt is (intrinsieke waarde zoals bij gouden en zilveren munten), maar aan het vertrouwen dat er goederen en diensten mee gekocht kunnen worden. ... In dat geval wordt het geld ook wel fiatgeld genoemd.' (Wikipedia.org.)
Daar hebben we het al: gebaseerd op 'vertrouwen'. Niet op 'waarde' zoals die van goud en andere edelmetalen. Of van digitale munten in zekere zin. We moeten met z'n allen maar erop vertrouwen, dat die de VS altijd (eeuwig?) hun financiële verplichtingen zullen nakomen. En netjes de intresten op de aangegane schulden zullen terugbetalen...NOT! Dat is het net. De internationale bankiers bij wie geleend werd, de Amerikaanse burgers en wereldwijde beleggingsfondsen, andere landen zoals Rusland en China. (De schulden die de administratie aan zichzelf heeft, daar kraait natuurlijk geen haan naar.) Niemand, behalve dan misschien de burgers, die écht gelooft dat de onwaarschijnlijk hoge schuld van 23.289 miljard dollar and counting ook ooit wordt terugbetaald. Afgelost. Maar de intresten erop vast wel. Het is niet veel, wat Amerikaanse staatsobligaties betalen, maar genoeg in een wereld die stilaan naar nulrente navigeert. En met een bepaalde, hoge mate van 'zekerheid', in het opzicht van genoemden toch.